بر لوح دلم حک شد نقش رخ زیبایت

برجان ودلم پیداست ان قامت رعنایت

خون میچکد از چشمم از درد فراق تو

بازا که منم عمری محتاج تماشایت

از لطف کرم جانا گر سوی من ایی تو

از شوق زنم هردم بوسه به کف پایت

از کوچه قلب من یکدم تو گذر بنما

تا دیده نظر سازد بر روی دل ارایت

نقش رخ ماهت را در روز ازل دیدم

زان رو شده ام عمری دیوانه و رسوایت

شاعر مهدی محمدزاده